تغییر این عادت بد برای رسیدن به موفقیت ضروری است

چرا تغییر عادات دشوار است؟

به این فکر کنید که در 3 ماه گذشته چند تا از تصمیماتی که برای خود برنامه‌ریزی کرده بودید را به ثمر رسانده‌اید؟ در کتاب “بهتر از قبل | Better than Before” اثر “گرچن روبین | Gretchen Rubin “ چارچوبی ارائه می‌شود که به شما کمک می‌کند عادات خود را بهتر درک کنید و آن‌ها را برای همیشه تغییر دهید. همان‌طور که همه می‌دانیم، اغلب افراد در اجرای تصمیمات سال نو شکست می‌خورند. اگر شما هم مثل خیلی‌ها باشید، احتمالاً به تمام اهدافی که برای این زمان از سال در نظر داشتید، نرسیده‌اید. شاید تا حدودی به برخی از تصمیماتتان عمل کرده‌اید، اما آمار نشان می‌دهد که ممکن است نتوانسته باشید به‌طور کامل به آن‌ها پایبند بمانید.

ایجاد عادات جدید و پایدار، چالشی دشوار است. ما انسان‌ها زمان زیادی را برای تغییر دادن خودمان صرف می‌کنیم؛ حتی صنعت‌های بزرگی برای فروش محصولات مربوط به بهبود فردی وجود دارند. اما چرا بیشتر اوقات در این مسیر شکست می‌خوریم؟ گرچن روبین معتقد است دلیلش این است که ما اصول این کار را اشتباه درک کرده‌ایم.

بسیاری از ما برای تشویق خود به انجام کارهای خوب از پاداش‌ها استفاده می‌کنیم. از کودکی یاد گرفته‌ایم که: «اگر تکالیف خود را انجام دهی، یک بیسکوییت می‌گیری.» اما وقتی این پاداش داده نمی‌شود، چه احساسی داریم؟ روبین معتقد است که پاداش‌ها به نظر می‌رسد به شکل “پارادوکسیکال | paradoxically” انگیزه‌ی انجام آن عمل را کم می‌کنند؛ یا حداقل تکرار آن در آینده را کاهش می‌دهند.

تأثیر منفی پاداش بیرونی بر انگیزه درونی

این پدیده، که به نام «توجیه بیش از حد» شناخته می‌شود، نشان می‌دهد که وقتی فرد برای انجام کاری به‌خودی‌خود انگیزه درونی دارد، افزودن پاداش بیرونی به‌طور ناخواسته این انگیزه را کاهش می‌دهد. وقتی پاداش‌ها متوقف می‌شوند، انگیزه و علاقه فرد به آن فعالیت نیز کاهش می‌یابد. این در حالی است که همه ما معتقدیم که برای تلاش‌هایمان مستحق پاداش هستیم. اما روبین می‌گوید که به جای پاداش، بهتر است به دنبال لذت‌های ساده باشیم. تفاوت کلیدی بین پاداش و لذت این است که لذت شرطی نیست و وابسته به انجام یا تکمیل فعالیتی خاص نیست. لذت‌ها خودانگیخته‌اند و به عمل خاصی بستگی ندارند. اگر احساس می‌کنید نیاز به استراحت دارید، استراحت کنید؛ اگر می‌خواهید چیزی شیرین بخورید، بخورید، اما آن را به پاداشی برای یک وظیفه خاص تبدیل نکنید.

حذف سیستم پاداش بیرونی باعث می‌شود که خودتان و تصمیماتتان به پاداش تبدیل شوید. پس دفعه بعد که نیاز به استراحت داشتید، این کار را انجام دهید؛ فقط مطمئن شوید که آن را به تکمیل یک وظیفه خاص گره نزنید. تحقیقات نشان می‌دهد که انجام و تکمیل وظیفه باید به‌تنهایی پاداش محسوب شود.